Laatste toernooi van het jaar: het NK!

/0 Reacties/in /door

Het afgelopen weekend, was het laatste toernooi van het jaar aangebroken, het NK 2017. Ik speelde met de Quad Fighters dit toernooi tegen andere clubs uit Nederland voor de titel Nederlands Kampioen rolstoel rugby 2017.

Zaterdag 25 november om 12.00 uur was het zover, we speelden de eerste wedstrijd tegen RIS-CDT Rotterdam. Omdat we de laatste drie wedstrijden die we tegen hen speelden hadden verloren met één punt verschil, wisten we ook dat we deze wedstrijd scherp zouden moeten gaan beginnen. Ook zouden we deze scherpte moeten vasthouden gedurende de hele wedstrijd om Rotterdam te kunnen verslaan. We begonnen erg sterk aan de eerste kwart. Eigenlijk nog beter dan we hadden verwacht. Na de eerste kwart stonden we voor met 15 – 8. We hebben de voorsprong de hele wedstrijd vol weten te houden en wonnen de wedstrijd met 63 – 34. De eerste stap richting de finale was gezet!

Na één uur pauze stond onze tweede wedstrijd al op de planning. We speelden deze wedstrijd tegen voormalig Nederlands Kampioen Amsterdam Terminators, die hun titel kwamen verdedigen. Als we deze wedstrijd ook zouden winnen, waren we ons al verzekerd van een plek in de finale. Het werd een hele spannende pot vanaf het weerklinken van het eerste fluitsignaal. Beide teams pakten mooie punten en lieten een hoog niveau rolstoel rugby zien. Gelukkig konden wij in de laatste kwart toch op voorsprong komen. We konden dit uitbreiden naar een voorsprong van 3 punten. We wonnen deze wedstrijd met 50 – 47. We waren heel blij dat we de finale hadden weten te bereiken!

Zondag morgen werd ik wakker met een goed gevoel. Wel moesten we nog een poulewedstrijd spelen. Deze poule wedstrijd speelden we tegen Scorpions Utrecht. Ik en twee andere teamgenoten speelden deze wedstrijd minder minuten. Deze wedstrijd zagen we als minder belangrijke wedstrijd. Door minder te spelen konden mijn teamgenoten en ik rust pakken voor de belangrijke finalewedstrijd. We verloren deze wedstrijd helaas met 45 – 41.

Na een paar uur rust was het zover: de finale! De belangrijkste wedstrijd van het toernooi! We wisten wat we moesten doen om deze wedstrijd te kunnen winnen. We moesten onze eigen spel blijven spelen en zo min mogelijk fouten maken. We speelden tegen Amsterdam Terminators. Ook dit was weer een erg spannende wedstrijd. We speelden hoog niveau rugby. De wedstrijd werd pas in de laatste drie/vier minuten beslist. We bleven alles geven wat we konden om de opgelopen achterstand nog weg te werken. Helaas, bleek Amsterdam te sterk dit keer… We verloren de wedstrijd met 52 – 48.

Helaas geen eerste plek dit toernooi, maar we mogen trots zijn op dat wat wij wel hebben gepresteerd: goed spel en Quad Fighters nationaal weer op de kaart gezet!

Iedereen bedankt voor het helpen met dit toernooi en alle teams bedankt voor het goede rugby dat dit toernooi werd laten zien.

Tot volgend jaar!

Terugblik Rugbymania 2017!

/0 Reacties/in /door

Twee weken na het EK, waar ik met het Nederlands selectie team promoveerden van divisie C naar B, mocht ik opnieuw een toernooi spelen. Ditmaal het toernooi Rugbymania in Praag! Met het Nederlands selectie team vlogen we met het vliegtuig op donderdag 16 november 2017 naar Praag.

Het niveau lag hier zelfs hoger dan tijdens het EK van divisie C. Landen zoals Canada, Denemarken en andere grote landen waren op dit toernooi aanwezig. We wisten dus dat we hard aan de bak moesten. We zaten in de poule met de landen Denemarken, Frankrijk en Zwitserland.

Om 13.00 kwamen we aan in Praag. We konden even uitrusten van de reis, maar moesten om 17.30 al de eerste wedstrijd meteen hard aan de bak tegen Denemarken. We begonnen de eerste vier minuten sterk. We gingen mooi gelijk op, maar daarna werden wij toch echt wel afgemat. We verloren de wedstrijd met 67 – 43. Dus.. dit was eigenlijk best wel een beetje drama..

De volgende dag moesten we de knop meteen weer omzetten en speelden we om 10.00 uur tegen Frankrijk. We speelden de hele wedstrijd goed ons eigen spel. We domineerde de wedstrijd al gauw en wonnen deze uiteindelijk met 51 – 43. Ons vertrouwen groeide weer en zo konden we onze laatste poule wedstrijd met zelfvertrouwen beginnen tegen Zwitserland om 17.00 uur. Als we deze wedstrijd zouden winnen dan zouden we in de halve finale zitten. We wisten dat het Zwitserse team een taaie ploeg is en dat ze goed samenspeelden. Het zou moeilijk worden, maar we hadden en vertrouwen in en gingen echt voor de winst. Het ging de hele wedstrijd gelijk op en het werd pas de laatste minuut beslist. Helaas viel de winst niet aan onze kant en wonnen de Zwitsers met slechts één punt verschil van ons: 45 – 44. We werden derde in onze poule en zouden de dag erop voor plaats vijf tot en met acht spelen.

Na een slapenloze nacht moesten we weer vroeg aan de bak. Om 9.00 uur speelden we tegen Oostenrijk voor plaatsing van de vijfde en zesde plek. We wonnen deze wedstrijd gelukkig met een dikke overwinning: 48 – 39. Om 15.00 uur speelden we tegen de Duitsers om de vijfde en zesde plek. Na een paar uurtjes rust te hebben gehad mochten we weer volop aan de bak. Helaas verloren wij deze wedstrijd ook van de ervarenere Duitsers. Het was een wedstrijd met veel actie, maar verloren ondanks dat met 58 – 51.

Ik mag best trots wezen dat we ondanks het niet behalen van de halve finales op dit toernooi, redelijk goed als team hebben gespeeld. Vele landen kwamen met teams uit de A en B divisie en ik was zelf grieperig tijdens het toernooi. Ik kon daarom niet 100% geven, wat ik wel wilde. Ik ben trots op mijn teamgenoten en wil de staf bedanken voor de hulp en de goede begeleiding dit toernooi!

Terugblik Europees Kampioenschap, divisie C!

/0 Reacties/in /door

Na maanden lang trainen was het eindelijk zover, het EK rolstoelrugby divisie C. Vier jaar na het laatste verschijnen van het Nederlands rolstoelrugby team op het EK, waren wij weer terug en maakten we weer kans op het Europees Kampioenschap.

Op dinsdag 31 oktober zijn we vertrokken naar Duitsland. Het EK werd dit jaar gespeeld in Grosswallstadt, een stadje iets voorbij Frankfurt.

Op woensdag werden alle spelers van het Nederlands selectie team geclassificeerd en hadden we, na een rolstoelen-check, een open training. Helaas, werden twee teamgenoten uitgeclassificeerd. Dit betekend dat zij internationaal geen wedstrijden meer spelen mogen. Voor de rest voor het team betekende dit natuurlijk een grote tegenslag. Door het wegvallen van deze twee teamgenoten vielen er ook een aantal line-ups weg. Voor de coach betekende dit een moeilijke klus: een nieuwe tactiek moest worden besproken. Iedereen liet het een nachtje op zich inwerken.

Maar de volgende dag waren we weer volledig gefocust op de eerste wedstrijd tegen Rusland. Om 17.00 uur begon de wedstrijd tegen het taaie Rusland. We speelden goed, de russen ook. Uiteindelijk waren we de sterkere en hebben we gewonnen na een verlenging met 56 – 53. Wij waren heel blij en hadden er vertrouwen in dat wij het EK misschien wel zouden kunnen gaan winnen. We wisten wel dat we de andere landen ook niet moesten onderschatten. De volgende dag stonden de wedstrijden tegen Tsjechië en Israël op de planning.

Op vrijdag speelden wij de eerste wedstrijd tegen Tsjechië om 12.00 uur. We wisten dat we de ervarenere Tsjechen niet moesten onderschatten. Helaas hadden we niet de focus en de juiste tactiek om de Tsjechen te verslaan. We verloren de wedstrijd met 48 – 45. Na deze wedstrijd hoorde ook ik dat ik een halve punt omhoog ben gegaan in mijn classificatie. Daar baalde ik wel even flink van. Na een uurtje rust speelden we onze tweede wedstrijd van die dag. We speelden tegen Israël. We begonnen erg sterk, we konden dit de hele wedstrijd volhouden en wonnen met bijna dertig punten verschil: 58 – 29.

In de poule zijn we dus als tweede geëindigd, achter Rusland. Dit betekende dat wij in de halve finale tegen Tsjechië moesten spelen. Het zou een moeilijke wedstrijd worden. We hadden onze tactiek hier echter op aangepast. Wij konden in de laatste kwart nog wisselen met eenzelfde sterke line-up. De Tsjechen konden de laatste kwart niet meer wisselen voor een betere line-up. Alsnog werd het een spannende wedstrijd. In de vierde kwart liepen wij behoorlijk uit en wonnen we uiteindelijk de wedstrijd met 52 – 45. De ontlading na deze wedstrijd was heel groot! We hadden ons hoofddoel bereikt: eindigen bij de eerste twee om door naar divisie B te gaan. Er viel een behoorlijke druk van onze schouders af. Dit doel was bereikt!

Nu konden we zonder veel druk de finale om 16.00 uur spelen tegen Rusland. Voor deze finale werden de volksliederen van zowel Rusland als Nederland afgespeeld. Dit was natuurlijk wel even een kippenvelmomentje! We begonnen de wedstrijd. Het ging de hele wedstrijd gelijk op, maar de laatste paar minuten maakten wij toch het verschil. Wij wonnen met 51 – 48 en werden dus Europees Kampioen! We kunnen het nog niet helemaal bevatten, maar zijn super trots op deze prestatie. Een stapje dichter bij Tokyo!!! ..maar eerst op naar het EK divisie B 😉