Afgelopen weekend (17-19 november) heb ik weer Rugbymania 2022 in Praag gespeeld. Dit keer ben ik gevraagd door Prague Robots (Mix team met Tsjechië en zweden) om met hun mee te spelen! We hebben in 3 dagen 7 mooie wedstrijden gespeeld. Uiteindelijk hebben wij de 3e plek gepakt! Ik heb veel geleerd en goede ervaringen opgedaan.
Ik wil David Lukes en Prague Robots bedanken voor de eer dat hij mij gevraagd heeft!
Hieronder wat foto’s van het toernooi:
Trots om weer genomineerd te zijn voor de categorie ‘Aangepaste sport’ van het sportgala Groningen 2022!
Ik ben een van de genomineerden voor de categorie ‘aangepast sporten’ van het sportgala Groningen! Afgelopen jaar 2022 heb ik mooie toernooien mogen spelen!
Resultaten 2022:
– EK in Parijs 7e plaats
– Egmont open Denemarken 3e plaats
– MVP (most valuable player) Egmont open
– Wheelchair rugby Super 6 tournament Toulouse, Frankrijk 2e plaats
– ASBL Luxemburg toernooi 1e plaats
– EK kwalificatie toernooi in Skien, Noorwegen 1e plaats
Het zou een eer zijn om deze categorie te winnen! Als je op mij zou willen stemmen kan dat tot 4 december 2022. Alvast bedankt!
Stemmen kan via de onderstaande link:
Op 20 September mocht ik een praatje houden voor Sport050. Sport050 is samen met Huis voor de Sport Groningen een campagne actie gestart. Deze actie is opgezet om te proberen om mensen bekend te maken met Paralympische sporten en daardoor hopelijk meer leden te werven voor de sport.
Aankomend weekend gaan wij naar het Bernd Best toernooi in Keulen! Afgelopen weken hebben we veel en hard getraind om in vorm te geraken voor het toernooi. Het wordt een zwaar weekend rugby, maar wel een goed weekend om te kijken hoe we nu staan tegenover de Europese top!
De tijden waarop wij spelen zijn:
Vindt u het leuk om 1 van deze wedstrijden te willen kijken? Dan kan dat zeker!!! Via de volgende link kan je de wedstrijden meekijken: http://www.bernd-best-turnier.de/wordpress/livestream/
De afgelopen twee maanden hebben we twee competitiedagen gespeeld. Alle vier de wedstrijden die we tijdens deze dagen gespeeld hebben, hebben we gewonnen met overtuiging!
Op 2 maart 2019 speelden wij tegen de Flemish Lions (België) en Nijmegen Mavericks. Twee wedstrijden die we met volle overtuiging wisten te winnen. We wonnen de wedstrijd tegen Flemish Lions (België) met 51-29 en wonnen de wedstrijd tegen Nijmegen Mavericks met 61-28.
Afgelopen zaterdag 6 april speelden we tegen Rotterdam CDT en de Utrecht Scorpions. We wonnen ook deze beide wedstrijden! In de wedstrijd tegen Rotterdam wonnen wij met 57-40. In de wedstrijd tegen de Utrecht Scorpions pakten wij de winst met 56-26.
Momenteel staan wij, de Quad Fighters, op de eerste plaats in de competitie. Met tien overwinningen op rij zijn wij tot nog toe onverslagen. We hopen eind deze maand ook de laatste twee competitie wedstrijden van dit seizoen te winnen. Twee van de wedstrijden spelen we tegen het Black & Red team van de Amsterdam Terminators. Een gewaagde tegenstander die we verslaan moeten op koploper te blijven in de competitie.
We did it! Wij zijn Europees kampioen van divisie B!
Twee weken na een fantastische week Finland en alles te hebben laten bezinken, nu toch de woorden gevonden om mijn belevenissen tijdens het Europees kampioenschap in Finland op te schrijven. Bij deze een verslag van het toernooi:
Zondag 7 oktober vertrokken wij vanaf Schiphol naar Finland. Het kampioenschap werd gehouden in het Olympisch centrum in Pajulahti, twee uur bij Helsinki vandaan. Na een dag reizen kwamen we zondagavond aan in de appartementen waar we verbleven. Spullen uitpakken en op tijd naar bed!
De volgende morgen begonnen we met een eerste besloten training. Voor die training werden onze rolstoelen gecontroleerd door de organisatie van het kampioenschap, op navolging van de regels voor de rolstoelrugby stoelen. De rest van de dag hadden we tijd om bij te komen van de reis de dag daarvoor en om ons mentaal voor te bereiden op de wedstrijden die ons te wachten stonden. We konden genieten van de mooie omgeving van ons verblijf. Aan een meer en weg van alle drukte konden we ons geheel focussen op al wat komen ging.
De daarop volgende dag hadden we een training gepland staan in de ochtend. Dit was de laatste training voor de wedstrijden. De training verliep goed. In de middag werd ik geclassificeerd en daarop volgend volgde een analyse van het Oostenrijkse team waartegen we de eerste wedstrijd de dag erna zouden spelen.
Woensdag 10 oktober was het dan ook zo ver: De eerste wedstrijd van het Europees kampioenschap kon beginnen! De wedstrijd begon mooi op tijd, om 10 uur (Finse tijd) moesten we het de eerste wedstrijd tegen Oostenrijk gaan opnemen. De eerste kwart gingen we aardig gelijk op. De laatste seconden wisten we echter voor te komen tegen Oostenrijk en we wisten deze voorsprong vast te houden en te vergroten. We wonnen de wedstrijd met 55 – 52! De eerste wedstrijd winnen gaf ons een goed gevoel en vertrouwen voor de volgende wedstrijd tegen Finland. Woensdagavond analyseerden we nog een laatste keer het Finse team, waarnaar we ons klaar voelden om de volgende dag weerstand te kunnen bieden tegen de Finnen.
Na het lange wachten, speelden we eindelijk om half 4 de wedstrijd tegen het gastland Finland! We waren er klaar voor! De wedstrijd ging gelijk op in het begin, maar in de tweede kwart konden wij een voorsprong op bouwen van drie punten verschil. De rest van de wedstrijd konden we deze voorsprong gecontroleerd nog verder uitbouwen. Uiteindelijk wonnen we deze wedstrijd met 54 – 47 tegen het gastland! Met winst van deze wedstrijd wisten we dat we door waren naar de halve finale.
Vrijdagochtend moest echter nog de laatste poulewedstrijd tegen Tsjechië worden gespeeld. Deze wedstrijd hadden we uitgekozen om in te experimenteren. De nog onervaren spelers kregen veel speelminuten. De eerste kwart waren wij heel sterk en hadden we al een flinke voorsprong op de Tsjechen gepakt. Hierdoor konden we veel doorwisselen. Al snel kwamen de Tsjechen puntje bij puntje weer terug. Begin vierde kwart kwamen we gelijk te staan. Dit was de reden voor ons om door te wisselen naar de sterkte line-up. We pakten toen acht turnovers in vijf minuten tijd! Dit liet zien dat wij heel sterk zijn en trots mogen zijn hoe wij ook de nog onervaren spelers en line-ups hebben kunnen laten spelen. Na winst van ook deze wedstrijd met 49 – 57, waren we ongeslagen door naar de halve finale!
De belangrijkste wedstrijd moest echter nog gespeeld worden. De halve finale tegen Rusland zou bepalen of dat wij door konden stromen naar divisie A. De eerste of tweede plek van het Europees kampioenschap moest worden bemachtigd om door te kunnen stromen naar de hoogste divisie in het rolstoelrugby in Europa. We wisten dat dit de moeilijkste wedstrijd van het toernooi zou gaan worden. Rusland waar wij het afgelopen jaar in de finale hebben moeten spelen tijdens het Europees kampioenschap divisie C en mee waren gepromoveerd naar de divisie B, troffen wij nu in de allesbepalende halve finale weer. Wij waren behoorlijk zenuwachtig voor deze wedstrijd. We begonnen de eerste twee kwarten van de wedstrijd om mede die reden, slecht. Tijdens de derde kwart vonden we ons zelfvertrouwen gelukkig weer terug en hebben wij het beste kwart van het gehele toernooi gespeeld. In de vierde kwart hebben we ook nog gecontroleerd kunnen blijven spelen en onze punten kunnen blijven maken. We wonnen deze wedstrijd met 56 – 52. Toen het laatste fluitsignaal van de wedstrijd klonk, kwamen alle zenuwen en spanning vrij en barste de vreugde om de overwinning los. Ons doel was bereikt: promotie naar divisie A! Tijd voor een klein feestje, maar in ons achterhoofd al bezig met de finale komende zondag.
Zondagochtend analyseerde we voor de laatste keer onze laatste tegenstander van dit toernooi. We waren er klaar voor. Er lag een perfect plan klaar om uitgevoerd te worden! Wat later op de dag, om vijf uur Finse tijd, speelden we de plek om goud tegen Zwitserland. Doordat met winst van de halve finale de druk er wat af was voor ons, begonnen we deze wedstrijd vol goede moed en vertrouwen. We begonnen na eerste fluitsignaal echt heel sterk. Zwitserland had geen antwoord op onze aanval en verdediging. Ook ik speelde deze wedstrijd erg goed. Dit was wel de beste wedstrijd van het toernooi voor mij. We hebben ook deze wedstrijd gecontroleerd en met goede punten gewonnen met 52 – 46. Goud! Naast een promotie naar de hoogste divisie rolstoelrugby in Europa, werd dit toernooi bekroond met een gouden medaille.
Wat een fantastische week was dit! Ik wil alle sponsoren, vrienden, familie en iedereen die mij en het Nederlands team supporterden, heel erg bedanken voor deze steun! Zonder jullie had ik het nooit gekund en waren we als team nooit zo ver gekomen. Bedankt!!!
Mooi stukje in Haren de Krant! Het gaat over de weg naar de Paralympische Spelen 2020 in Tokyo!Veel leesplezier! 😉
Naar EK
Jop gaat hopelijk begin oktober een nieuwe stap richting Tokyo zetten. “We spelen het EK in Finland en als we daar bij de eerste twee eindigen promoveren we naar Divisie A. Dan kunnen we naar het WK en als we daar bij de top 4 eindigen krijgen we de tickets voor Tokyo.” Jop ziet kansen. “We kunnen van iedereen winnen.” Het team staat onder leiding van bondscoach Jacqueline Pot. “We analyseren andere teams nauwkeurig, zodat we weten hoe we moeten spelen.”
Trainen
Jop traint zes dagen per week, verdeeld over Amsterdam, Nijmegen, Haren en Groningen. Drie keer per week doet hij krachttraining en zijn linkerarm is één brok spieren. De verslaggever probeert ‘armpje drukken’, maar verliest van Jop. Zijn rechterarm is zwakker door zijn spasme. Binnen deze sport worden spelers getest op hun beperkingen, zodat er eerlijke wedstrijden mogelijk zijn. Jop kan zich niet meten met valide sporters, maar mag gerust topsporter worden genoemd. Want binnen zijn beperking zoekt hij de uiterste grens op. Zijn lat ligt hoog. Hoger dan bij menig sporter zonder handicap. Zie www.jopvanderlaan.nl
De afgelopen maanden stonden in het teken van de voorbereiding op het Europees Kampioenschap rolstoelrugby in Finland begin oktober. We hebben intensief en goed getraind en zijn er klaar voor!
Zondag 7 oktober vliegen wij die kant op. Het toernooi wordt gespeeld van 10 t/m 14 oktober in het Olympisch dorp zo’n twintig minuten vanaf Lathi. De eerste dagen na aankomst worden gebruikt om te acclimatiseren, classificeren en de laatste trainingen zullen dan plaatsvinden.
Het toernooi wordt in twee poules gespeeld. De poules zijn:
Poule A: Poule B:
– Ierland – Nederland
– Zwitserland – Finland
– Italië – Oostenrijk
– Rusland – Tsjechië
Ons wedstrijd schema ziet er als volgt uit:
Woensdag 10 oktober: 9.00 uur (* Nederlandse tijd) Nederland – Oostenrijk
Donderdag 11 oktober: 14.30 uur Nederland – Finland
Vrijdag 12 oktober: 9.00 uur Nederland – Tsjechië
*De speeltijden hierboven genoemd staan in de Nederlandse tijd. In Finland is het een uur later.
Onze wedstrijden zijn te volgend via de livestream: https://www.wrec2018.fi/en/event/live-stream
We hebben er alle vertouwen in! GO FOR IT!
Bij deze een korte samenvatting van het afgelopen eerste gedeelte van het jaar:
Vanaf 1 januari tot het NK beschouwen wij als het eerste deel van het seizoen. In deze periode heb ik veel ups en downs gehad, zowel fysiek als mentaal. Ik ben in de eerste maanden van het nieuwe jaar veel gaan trainen om mij voor te bereiden op Egmont Open, het Rock’n Rose toernooi, het NK en de vele competitiedagen daar tussen door. Toch voelde ik mij in met name februari, maart en april niet helemaal fit. Om deze reden heb ik extra rust genomen waar kon en hulp gezocht. Al snel ging het weer beter en heeft het uiteindelijk gelukkig verder weinig invloed gehad op mijn weg naar Tokyo. Na goed behaalde resultaten op het Rock’n Rose toernooi en het NK, heb ik dit eerste deel van het seizoen goed afgesloten. Ik hoop dat ik deze vorm kan vasthouden en de stijgende lijn kan doortrekken naar het tweede deel van het seizoen.
Bij deze een kort overzicht hoe het tweede gedeelte van het jaar er uit gaat zien:
In het tweede deel van het jaar, dat voor mij alweer komende maandag 9 juli begint, zal ik mij eerst vooral focussen op het EK divisie B in oktober. Eind juli heb ik nog wel een toernooi in Luxemburg. Dit is een goed toetsmoment waar ik kan kijken hoe goed dat ik dan in vorm ben. Vanaf augustus beginnen de Nederlands team selectietrainingen en trainingskampen ook weer.
Na twee weken rust voel ik mij uitgerust en heb ik er weer zin in om te beginnen. Ik ben er klaar voor! On my way to Tokyo!
Made by: Ilse Schaffers (IQ Photo&Art)
In de eerste week van Juni speelden wij op het Rock ’n Rose toernooi in Toulouse. Wij hebben er de afgelopen weken hard voor gewerkt. Op donderdag 31 mei zouden we vanaf Schiphol vliegen naar Toulouse, maar dit ging niet helemaal zoals gepland. Na 16 uur vertraging kwamen we midden in de nacht aan in het hotel van Toulouse. Door miscommunicatie van KLM hebben we de eerste wedstrijd van het toernooi moeten missen.
Ondanks vertraging, late aankomst in hotel en dus weinig slaap moesten we de volgende dag al wel om negen uur weer uit bed. Om half een speelden we onze eerste, maar eigenlijk geplande tweede, wedstrijd tegen Toulouse. We begonnen de eerste kwart sterk en hebben de hele wedstrijd deze voorsprong voor kunnen houden. We wonnen de wedstrijd met 55 – 48 van Toulouse. Ondanks vertraging en tegenslag de dag van vertrek, wisten we toch de wedstrijd met goed resultaat af te sluiten. Deze vrijdag speelden we nog een tweede wedstrijd. Deze wedstrijd speelden we tegen Prague Robots, het rolstoelrugbyteam uit Praag. Ook deze wedstrijd speelden we goed. Al snel pakte we de voorsprong en wisten deze vast te houden tot het einde van de wedstrijd. We wonnen deze wedstrijd met 62 – 55.
Zaterdag moesten we om tien uur ’s ochtend onze eerste wedstrijd spelen tegen Gladiadores het team uit Brazilië. We konden deze wedstrijd veel doorwisselen en alle line-ups laten spelen. Deze wedstrijd wonnen wij met heel veel overtuiging. We wonnen met 56 – 37 van Brazilië. Na een paar uur rust speelden we de tweede wedstrijd van die dag tegen Londen. Ook deze wedstrijd speelden we goed. We wonnen met 57 – 51. Doordat we ook deze wedstrijd tegen Londen wisten te winnen hadden we ons verzekerd van een plaats in de finale!
De laatste dag van het toernooi moesten we nog een wedstrijd spelen, en dat was de belangrijkste: de finale! We waren er klaar voor en hadden het volle vertrouwen erin dat we ook deze wedstrijd konden winnen. We speelden tegen Duitsland. Vanaf het begin van de wedstrijd gingen wij gelijk tegen elkaar op. Het werd steeds spannender naarmate de wedstrijdklok voort tikte. Uiteindelijk klonk het laatste fluitsignaal, maar op het scorebord stond een gelijke stand dus we moesten een overtime spelen. Beter bekend als een verlenging van de wedstrijd. Ook deze overtime bleef het gelijk op gaan. Na 3 minuten overtime stond het wederom gelijk! Een tweede overtime werd gestart. Het bleef spannend tot de laatste seconden! Helaas, pakte het Duitse team een punt voorsprong en wonnen zij deze wedstrijd met 62 – 61. Heel zuur zo een nederlaag in de finale, we hadden kunnen winnen. Toch zijn wij ontzettend trots op onszelf en hoe wij dit toernooi hebben gepresteerd. Dit ondanks dat we de eerste dag hebben moeten missen.
Veel tijd om uit te rusten heb ik niet. Ik ben nu alweer aan het trainen voor het NK dat plaats vind op zaterdag 23 en zondag 24 juni in Almere. Wil je komen kijken? Bij deze van harte welkom! 🙂